#!/usr/bin/perl

use strict;
use warnings;
use List::Util;

# wyniki maksymalne z kolokwiow
my @maxy = (5,6,5,5);

# tabela z danymi nt. osiagniec studentow
# kazdy element tablicy @dane, to skalar zawierajacy referencje do tablicy
# anonimowej, ktora zawiera napis a potem ciag liczb
my @dane = (
	["Agnieszka L."		,5,5,5,2,],
	["Anna S."				,5,5,5,3,],
	["Damian K."			,5,0,5,1,],
	["Dariusz G."			,5,4,5,2,],
	["Dawid K."				,5,3,5,3,],
	["Grzegorz T."		,5,2,5,3,],
	["Karol R."				,5,2,4,0,],
	["Lukasz K."			,2,4,5,2,],
	["Lukasz L."			,4,5,5,3,],
	["Marek K."				,5,3,3,3,],
	["Piotr J."				,5,4,4,3,],
	["Piotr T."				,5,5,3,0,],
	["Przemyslaw S."	,5,3,4,1,],
	["Radoslaw G."		,5,4,4,0,],
	["Rafal D."				,5,4,4,2,],
	["Slawomir P."		,5,4,5,0,],
	["Tomasz D."			,5,2,3,2,],
	["Tomasz M."			,3,3,4,0,],
);

# obliczenie calkowitej maksymalnej liczby punktow mozliwej
# do uzyskania ze wszystkich kolokwiow:
my $max = List::Util::sum @maxy;

# teraz przetwarzanie danych, czyli wypisywanie kazdego
# imienia i nazwiska oraz za nim jego osiagniec srednich

foreach my $student ( @dane ){
	# lecimy po wszystkich podtablicach w tablicy @dane
	# kazda taka podtablica trzymana jest w tymczasowej zmiennej
	# skalarnej '$student' jako referencja

	# wypisujemy nazwisko z jednoczesnym usunieciem z tablicy danej
	# przez @$student (pelen zapis to @{$student})
	printf "%13s:  ",shift @$student; 

	# sumujemy elementy w tablicy danej przez @$student, dzielimy przez
	# wartosc $max (obliczona powyzej) i mnozymy przez 100 zeby wyszlo
	# jak nalezy w procentach, a potem wypisujemy
	printf "%1.2f%%\n", 100 * List::Util::sum(@$student) / $max;

}

# i to wszystko.

__END__

=pod

=head1 Nazwa

	studenci.pl - program do podliczania wynikow studentow

=head2 Wersja

	[c]piotao, 0.1, 20070124
	Pisane na potrzeby przedmiotu monograficznego
	Perl-programowanie
	http://piotao.math.univ.gda.pl/Perl/

=head2 Streszczenie

Uruchom program piszac:

	studenci.pl

program oblicza wyniki studentow na podstawie zawartej w nim na stale struktury
danych w ktorej w tablicy przechowywane sa tablice. Tablice wewnetrzne
zawieraja w pierwszym elemencie napis (imie i nazwisko studenta), a w kolejnych
elementach wyniki studenta otrzymane w trakcie kolejnych kolokwiow. Kazdy ze
studentow ma taka sama ilosc wynikow, brak jakiejs oceny jest sygnalizowany
zerem, chociaz nie jest to konieczne.

Wyniki, ktore program generuje, to lista studentow razem z ich srednimi
wynikami wyrazonymi w procentach.

Ilosc danych jest dla programu nieistotna (moze byc 10 studentow, moze byc i
1000, tego nigdzie nie okreslamy). Wazne jest to, aby elementow w tablicy
C<@maxy> bylo tyle samo, ile jest liczb podawanych w tablicy danych dla kazdego
studenta. Inne ilosci liczb nie spowoduja zalamania programu, ale wyniki
procentowe beda nieprawidlowo obliczane co do wartosci. Czyli:

	@maxy = ( ... , ... , ... )          # jakies n-elementow

i potem w tabeli danych:

	[ '...napis...' , ..., ..., ... ],   # n-liczb po napisie

Jezeli student nie brak udzialu w zadnym kolokwium, jego oceny mozna nawet nie
wpisywac, program policzy sume wynikow jako 0 wtedy i bedzie to zgodne z
prawda. Dodatkowo, kolejnosc wynikow wpisana do tabeli nie ma znaczenia, gdyz
wazna jest tylko ich suma.

=head2 Zaleznosci

Program wymaga modulu List::Util, ktory jest dolaczony do standardowej
dystrybucji perla w wersji 5.8.+. Z tego modulu wykorzystana jest funkcja
C<sum>. Zamiast niej wystarczy uzyc swojej funkcji, napisanej np. tak:

	sub sum {
		my $sum = 0;
		map{ $sum += $_ } @_;
		return $sum;
	}

Oczywiscie wtedy nie nalezy poprzedzac jej przedrostkiem List::Util::

=head2 Autor

Piotr Arlukowicz, <piotao@math.univ.gda.pl>, http://piotao.math.univ.gda.pl/

=head2 Znane bledy

Jezeli sa jakies, nalezy zglosic je do autora. Program nie jest do konca
przetestowany i ma stanowic tylko ilustracje zagadnien zwiazanych z
przetwarzaniem zlozonych struktur danych.